Hoe begon de slavernij?

 

Op jacht naar meer land en rijkdom, voerde Nederland in de zeventiende eeuw oorlog tegen de Spanjaarden en Portugezen.

Zeevaarder Piet Hein veroverde de Spaanse zilvervloot en Nederland pakte slavenfort Elmina in Ghana  af van Portugal.

Daarna namen Nederlanders de macht over in delen van Brazilië en in koloniën zoals Suriname, Aruba, Bonaire en Curaçao.

In Afrika handelden ze eerst in goud en andere grondstoffen.

Later kochten ze goedkope arbeidskrachten die op de plantages in hun koloniën moesten werken.

De slaven verbouwden hier tabak, koffie, suiker, katoen en cacao.

 

Over slavernij in Ghana

Langs de Goudkust in Ghana stonden tijdens de slavernij meer dan zeventig forten.

Die waren gebouwd door de Europese overheersers.

Eerst waren die forten bedoeld voor de goudhandel, later werden er slaven verkocht.

Eén van die gebouwen is Fort Elmina.

 

 

 

 

 

 

 

 

Fort Elmina ligt aan de kust van Ghana.

Waar kwamen de slaven vandaan?

In Ghana kwamen de slaven meestal uit het binnenland.

Ze waren bijvoorbeeld gevangen genomen door het machtige volk de Ashanti.

De Ashanti-koningen verkochten hun gevangenen en met dit geld voerden zij oorlog tegen andere volkeren.

Afrikaanse stamhoofden verkochten hun gevangenen aan Nederlandse kooplieden.

In ruil voor geweren, kruit en brandewijn kwam de Nederlander goedkoop aan zijn slaven.

De Nederlandse koopman nam de slaven mee naar Fort Elmina

 

Wat gebeurde er in de slavenforten?

De slaven werden naar onder andere Fort Elmina aan de kust gebracht.

Eerst was er een keuring.

Slavenhandelaren kochten de gezonde, jonge en sterke slaven.

Zij kregen dan een brandmerk.

Op dat moment waren ze het bezit van een plantagehouder aan de andere kant van de wereld.

Families werden van elkaar gescheiden en mannen en vrouwen werden apart gehouden.

Daarna moesten ze wachten, in donkere, kleine kelders tot er een schip kwam om ze weg te voeren.

Dat was een vreselijke reis. Veel te veel mensen worden in te kleine ruimtes gestopt.

De reis duurde lang en was gevaarlijk.
Veel slaven werden ziek door de omstandigheden onderweg.

Als de schepen aankwamen was een deel van de slaven al overleden.

 

Slaven werden niet alleen aan de Afrikaanse kust gebrandmerkt

met de initialen van het slavenschip,

maar bij verkoop in Suriname werden zij nogmaals gemerkt met

de initialen van de eigenaar.

Schuld en schaamte

Dat de Afrikanen ook meededen met de slavenhandel, vinden veel mensen moeilijk om te horen.

Net als dat Europeanen het moeilijk vinden om te horen dat hun voorouders in slaven handelden.

Het is en blijft een gevoelig onderwerp dat gaat over schuld en schaamte.

Het is niet voor niets dat tijdens de onthulling van het slavernijmonument in het Amsterdamse Oosterpark mensen demonstreerden.

Ze voelden zich niet respectvol behandeld.

 

 

 

 

 

 

 

 

Slavernijmonument Amsterdam

Maak jouw eigen website met JouwWeb